W zabudowaniach ciecierzyńskiego majątku do lat 60. XX w. istniała kaplica dworska pw. Podwyższenia Krzyża Świętego. Kaplicę zbudowano w 1796 r., jej fundatorami byli Frankenbergowie. Źródła podają, że została zbudowana w miejscu poprzedniej i funkcjonowała jako miejsce kultu dla tutejszych katolików. Kaplica została wyburzona ze względu na rozbudowę PGR o suszarnie do zbóż i jej zły stan techniczny (w 1960 r. już była w ruinie). Znajdowała się w miejscu, gdzie obecnie widzimy urządzenia suszarni.

Kaplica była murowana i otynkowana, w części podpiwniczona. Była orientowana – prezbiterium skierowane było ku wschodowi. Budynek wzniesiony był na rzucie wydłużonego prostokąta. W części wschodniej znajdowała się salowa kaplica, a w części zachodniej – dwie kondygnacje pomieszczeń mieszkalnych, które służyły zapewne księdzu i organiście. Od południa umiejscowiona była niewielka zakrystia. Dach siodłowy pokryty był gontem. Kaplica posiadała ośmioboczną wieżyczkę na sygnaturkę, nakrytą baniastym hełmem ze ślepą latarnią. W kaplicy znajdował się drewniany chór. Jeszcze przed wyburzeniem budowla wyposażona była w XVIII-wieczne zabytki ruchome: chrzcielnicę, ambonę (uszkodzone), portret  niezidentyfikowanego papieża i obraz św. Hieronima.

W Ciecierzynie żyją jeszcze osoby, które zostały ochrzczone w tej kaplicy.

Fotografie kaplicy można zobaczyć:
https://fotopolska.eu/Ciecierzyn/b267543,Kaplica_dworska_Podwyzszenia_Krzyza_Swietego.html