Kościół pw. św. Jacka w Miechowej

Kościół pw. św. Jacka w Miechowej wg tradycji został zbudowany w 1529 r. jako kaplica. Datowanie potwierdza napis na belce w jego wnętrzu. Obiekt jest najwcześniej powstałym drewnianym kościołem na terenie gminy Byczyna. W połowie XVI w., krótko po reformacji na Śląsku, stał się świątynią ewangelicką. W  posiadaniu protestantów był do 1945 r.. Obecnie jest kościołem filialnym parafii rzymskokatolickiej pw. św. Augustyna w Kostowie.

Kościół w Miechowej z widocznymi nagrobkami wokół, fot. ok. 1960 r.

W 1628 r. kaplicę przebudowano lub kościół zbudowano na nowo. Fundatorem był właściciel majątków w Proślicach, Ciecierzynie i Miechowej – Baltazar von Frankenberg. Jak podają źródła, przy ówczesnej przebudowie do istniejącej kaplicy, którą zaadaptowano na prezbiterium, dobudowano nawę. Później dostawiono kruchtę, a w 1753 r. wybudowano wieżę w konstrukcji słupowej i nakryto późnobarokowym hełmem z latarnią. Kościół jest orientowany.

Widok z dawnej pocztówki, fot. ok. 1915 r., źródło: aukcja internetowa.

Był on wielokrotnie odnawiany. Znane nam daty remontów przypadają na lata: 1753, 1911, 1941, 1958, 1997-1999, 2004-2008 i 2021. Po wykonanym kapitalnym remoncie kościoła w latach 2006-2008, w który zaangażowali się mieszkańcy Miechowej i parafia Kostów, został on laureatem ogólnopolskiego konkursu „Zabytek zadbany”. Ówczesny remont wspierały finansowo rokrocznie m.in. Ministerstwo Kultury, Opolski Wojewódzki Konserwator Zabytków, Samorząd Województwa Opolskiego, Powiat Kluczborski i Gmina Byczyna.

Kościół w Miechowej przed remontem w latach 2006-2008, fot. Urząd Miejski w Byczynie, 2005 r.

W trakcie tych prac odnowiono także wnętrze świątyni. Jest ono pokryte dekoracją malarską z motywami wici roślinnej i iluzjonistycznie przedstawionym niebem na stropie.  To przykład charakterystycznej dla drewnianych kościołów twórczości ludowej, która czerpała inspirację z wzorców renesansowych.

Wnętrze świątyni, fot. 2021 r.

Wyposażenie kościoła jest jednorodne. Na uwagę zasługują późnorenesansowy architektoniczny ołtarz z obrazem Sądu Ostatecznego i ambona zdobiona postaciami świętych Piotra i Pawła oraz czterech ewangelistów. Ambona prawdopodobnie została wzniesiona na pniu drzewa, które wyrasta pod kościołem. Zachowałay się również pierwotna chrzcielnica, ława kolatorska i kartusze herbowe Frankenbergów

Wnętrze widok na ołtarz, fot. 2021 r.

Kronika szkoły podstawowej w Miechowej odnotowuje, że kościół w 1945 r. był pod wezwaniem św. Katarzyny.

Wpis z kroniki szkoły podstawowej w Miechowej dotyczący kościoła

Obecnie jego patronem jest św. Jacek Odrowąż. Jego drewniana figura znajduje się przy narożniku za ogrodzeniem kościoła od strony wschodniej. W tym miejscu dawniej stał pomnik poległych w największej bitwie okresu napoleońskiego nieopodal Lipska w 1813 r..

Zdjęcie pomnika przed kościołem w Miechowej, źródło WUOZ Opole, fot. ok. 1960 r.

Zdjęcie pomnika jest dostępne także pod adresem: https://fotopolska.eu/Pomnik_poleglych_w_I_wojnie_swiatowej_Miechowa?f=1318469-foto

Teren wokół kościoła tradycyjnie był miejscem spoczynku miechowian. Jego część znajdująca się tuż przy prezbiterium od strony wschodniej świątyni była zarezerwowana dla zmarłych z miechowskiego majątku – rodziny Prittwitz und Gaffron. Jeszcze wiele lat po wojnie znajdowały się tutaj klasycystyczne nagrobki rodziny hrabiowskiej. Z przekazu mieszkańców wiadomo, że przy „porządkowaniu” terenu cmentarza wokół kościoła, likwidowane nagrobki wrzucano do murowanych krypt grobowych. Ich fragmenty widoczne są na zdjęciu powyżej.

Widok na kościołek nocą, fot. 2021 r.

Jeśli dysponujesz innymi materiałami, cennymi informacjami dotyczącymi tego miejsca prosimy o kontakt pod adres email: parafiakostow@gmail.com
Opisy miejsc i oznaczenia historycznych miejsc powstały w ramach projektu: